Ed. Hoornik (1910-1970) debuteerde als dichter in 1936. Nadien raakte hij als redacteur betrokken bij invloedrijke literaire tijdschriften als Criterium, Werk en Helikon. Tijdens de bezetting zat hij achtereenvolgens in de kampen Vught en Dachau gevangen. Na de oorlog werkte hij voor de Sticusa (Stichting voor culturele samenwerking met Indonesië, Suriname en de Nederlandse Antillen), was hij lange tijd redacteur van De Gids en schreef hij naast gedichten ook enkele romans en toneelstukken. Voor zijn poëzie ontving hij de Van der Hoogt-prijs en de Jan Campert-prijs.