Het oeuvre van Unica Zürn bestaat uit proza, poëzie en beeldende kunst. Met haar boek Der Mann im Jasmin (1977), waarin Zürn over haar ervaringen met waanzin schrijft, verwierf ze naamsbekendheid. Zürns waanzin fascineert, maar deze fascinatie doet haar werk te kort. Zürns werk overstijgt het persoonlijke en staat in relatie tot een cultuurhistorische context waarin kunstenaars en psychiaters gezamenlijk grensverleggend onderzoek deden naar de terra incognita van het onbewuste. De wereld “achter de spiegel” in het vizier krijgen. In dit teken stonden de surrealistische kunst, art autre, art brut en de belangstelling voor psychopathologische kunst. De zeer getalenteerde Unica Zürn schiep in dit kunstenaarsmilieu, ondanks haar psychische problemen, een belangwekkend oeuvre.