Gewicht zit niet tussen je oren trekt de gedachte in twijfel dat mensen hun gewicht bewust kunnen sturen. Het boek analyseert op kritische wijze de medisch-wetenschappelijke kennis waarop het overgewichtbeleid gebaseerd is. De conclusie die zich opdringt, is dat die kennis omstreden en onzeker is. Zo is het aantal mensen dat 'te dik' is sinds begin deze eeuw in westerse samenlevingen gestabiliseerd en lijkt de stelling dat 'dikke mensen' de gezondheidszorg op hogere kosten jagen onhoudbaar. Pieterman laat zien dat wetenschap en beleid enerzijds de gezondheidsrisico's van 'dik zijn' groter voorstellen dan verantwoord is, maar anderzijds geen effectieve aanpak bieden. Bijna alle interventies hebben nauwelijks serieuze, duurzame effecten op het lichaamsgewicht. De bedoelde positieve effecten van de inspanningen van beleidsmakers en wetenschappers om de 'overgewichtepidemie' te stuiten, blijven darmee helaas uit. 'Dikke mensen' werden altijd al 'lui' en gulzig' gevonden en zijn in de vorige eeuw ook nog eens 'lelijk' geworden. Wetenschap en beleid legitimeren deze stigmatisering en voegen daar deze eeuw de labels 'ongezond' en 'onverantwoordelijk' aan toe. Pieterman stelt dan ook een reset van onderzoek en beleid naar 'dik zijn' voor, waarbij nuance in de plaats komt van oude stereotyperingen.