Dit proefschrift behandelt de invloed van de externe adviseurs op regionale ruimtelijke ordeningprojecten in Nederland. Hoewel deze adviseurs belangrijke actoren in de beleidsvorming zijn geworden, en de media en politiek dit al meerdere keren als een probleem hebben geduid, is er tot nu toe in de wetenschappelijke literatuur weinig aandacht aan hen besteed.
In dit proefschrift wordt aangetoond aan dat de invloed van de externe adviseur het best kan worden verklaard vanuit de toenemende problemen van coördinatie en samenwerking in de Nederlandse regionale ruimtelijke ordening. Planning is uitgegroeid tot een activiteit die wordt uitgevoerd door vele instanties en belanghebbenden, met overlappend beleid, deskundigheid en procedures.

Vanuit hun externe positie kunnen adviseurs fungeren als link tussen de verschillende instanties, zowel door te bemiddelen in de persoonlijke relaties als door het aansluiten van inhoudelijke vraagstukken. Het inhuren van externe adviseurs is echter ook een teken uitholling van de ambtelijke macht. Als overheden kerntaken, zoals het beleidsarticulatie en samenwerking met andere overheden, gaan uitbesteden, kan dit resulteren in een onvermogen om nog langer zelfstandig democratische plannen van hoge kwaliteit te ontwikkelen.