Tussen 1899 en 1902 was Nederland in de ban van de oorlog die woedde in Zuid-Afrika tussen de Boerenrepublieken en het Britse Rijk. Veel Nederlanders steunden in die tijd de Boeren, die werden beschouwd als 'stamverwanten', en dat uitte zich onder andere in een vloedgolf van propagandistisch materiaal om een tegenwicht te bieden tegen de Britse berichtgeving over de oorlog.

Dit boek bevat een grondige analyse van de Nederlandse pro-Boeren beweging vanaf haar begin in de jaren 1880. Ten eerste is er aandacht voor de organisaties die de banden tussen Nederland en Zuid-Afrika trachtten aan te halen en zo belangrijke schakels werden in een internationaal netwerk waarlangs de propaganda voor de Boeren werd verspreid. Ten tweede wordt de inhoud van de bronnen behandeld waarbij naar voren komt dat de beeldvorming over Zuid-Afrika in Nederlandstalige publicaties sterk gekleurd was door enkele hardnekkige stereotypen. Ten slotte komen de langetermijngevolgen van de Nederlandse pro-Boeren beweging aan bod, een onderwerp waar in de literatuur tot nu toe nauwelijks aandacht voor is geweest. Aan de hand van bronnenmateriaal wordt aangetoond dat de propagandacampagne voor de Boeren nog lang nagalmde in de twintigste eeuw, zowel in Nederland als Zuid-Afrika.