Het gilde van barbiers en chirurgijns in Veere was genoemd naar de heiligen Cosmas en Damianus. Karel Noorlander beschrijft de opkomst en ondergang van dit gilde tegen de achtergrond van de geschiedenis van de stad en de opvattingen over ziekte en gezondheid. De zeventiende- eeuwse rekeningenboeken en een notulenboek geven inzicht in de bloeiperiode van het gilde: het aantal leden, hun instrumentarium, bezigheden en zorgen. De pestmeester speelde een belangrijke rol bij epidemieën en de stadschirurgijn bij de armenzorg, in het gasthuis en bij wond- en lijkschouwingen. De neergang van Veere in de achttiende eeuw wordt weerspiegeld in het wegkwijnen van het gilde.